Kur'an-ı Kerimden Ayetler

 MAKALELER 

KAYIP GEZEGENLER

 

Bir zamanlar Yusuf, babasına (Ya'kub'a) demişti ki: Babacığım! Ben (rüyamda) on bir yıldızla güneşi ve ayı gördüm; onları bana secde ederlerken gördüm.’ Yusuf suresi 4

 

Hz. Yusuf’un rüyasında 11 yıldız, güneş ve ay’ı görmesi şu gerçeği ortaya çıkarıyor; yani Hz Yusuf’un yaşadığı dönemde, güneş sistemimizde on bir gezegen vardı.

 

Hz. Yusuf yaklaşık olarak günümüzden  4000 yıl önce yaşamıştır. Yani MÖ 2000 yılları Hz. Yusuf’un dönemine denk gelir.

 

Hz. Yusuf’tan yaklaşık 1500 ile 2000 yıl önce yani günümüzden yaklaşık 6000 yıl önce, büyük bir medeniyet olan Sümerler devrindeki antik kabartmalarda da on bir yıldıza (gezegene) rastlarız. Sümerler, astronomi de zamanının en ileri toplumlarından idi.

 
Aşağıdaki Sümer kabartmalarında görülen on bir gezegenin Sümerler döneminde dördü, günümüzde ise (gezegen statüsünden çıkarılan Plütonu da sayarsak) iki tanesi kayıptır. Peki bu gezegenler nasıl kayboldu ya da yok oldu?

 

Sümerler döneminde var olan kayıp iki gezegenin daha sonraki dönemlerde astronomlar tarafından gözlenip gözlenmediği belirsizdir ancak Mayaların takviminin başlangıcı Sümerler dönemine rastlamaktadır. Yani Sümerlerin zamanında güneş sistemimiz galaksimizin merkezindeki karadeliğin (NAKUR un) (sitemizdeki "Uzaydan Gelen Ses" yazımıza bakın - http://caferiskenderoglu.com.tr/makaleler/24-uzaydan-gelen-ses-nakur  yakınından geçmiştir.

Milattan önce 3000 yıllarında başlayan Maya takvimi 21 Aralık 2012'de bitmiştir. Mayaların halkının neredeyse geneli M.S. 250 yıllarında aniden kaybolmuşlardır. Bu tarihlere rastlayan M.S. 250 yıllarında Ashabı Kehf de bir zaman mağarasında sırra kadem basmıştır. M.Ö 200 ile M.S yaklaşık 300. yılları arasında astronomi ilmi durgunluk çağına girmiş, kadim zamanlarda var olan 11 yıldız unutulmuş, zamanımızdan 230 yıl öncesine kadar 6 gezegenin varlığı bilinmiştir. 1781 yılında Uranüs yeniden keşfedilmiş güneş sistemindeki gezegen sayısı 7 ye çıkmıştır. Neptün 1846 da, Plüton ise 1930 da keşfedilmiş, daha sonra Plüton çok küçük olduğu için gezegen statüsünden çıkarılmıştır. Sümerlerin son zamanlarında kaybolan gezegenler kabartmalarda çıkarılmış 7 gezegen resmedilmiştir.

 

Bu kayıp gezegenler nerede?

 

Bunun cevabı sırlar hazinesi olan Kur'an-ı Kerim'de gizlidir. Allahu Teala buyuruyor ki;
 
“İçinde yörüngeleri olan göğe andolsun ki siz çelişkili sözler söylüyorsunuz. Ondan dönen döndürülür” Zariyat suresi 7-8-9
 
Yukarıdaki ayeti yorumlarsak; Allah’u Teala’nın yemin ettiği gökyüzündeki gezegenlerin, yıldızların ve güneşlerinde bir ömrü vardır. Allahu Teala’nın “Ondan dönen döndürülür” mübarek kelamı mealcilerin verdiği manayı içerdiği gibi görevi ve ömrü biten gezegenlerinde öldüğü veya parçalandığı anlaşılmaktadır.


İşte Güneş Sistemimizde yok olan bu iki gezegen Güneş Sisteminin en dışındaki iki yörüngede bulunuyordu. Genişleyen evrende Güneş'le uyduları arasındaki mesafe de genişlemektedir. Buna bir örnek verecek olursak; Dünyamız Güneş'e olan mesafesinde her 100 yılda bir 10 metre uzaklaşmaktadır. Dünyamız 4,5 milyar yıl önce güneşe daha yakındı. Zamanla Güneş'le Dünyamız arasındaki mesafe açıldıkça Dünyamız yaşanılabilir hale geldi. Uydumuz olan Ay dahi Dünyadan her yıl yaklaşık 4 cm uzaklaşmaktadır. Buna göre Güneş Sisteminin diğer gezegenleri de aynı hal içerisindedir evren genişledikçe her biri Güneşten uzaklaşmaktadır.


Bu astronomi olayını aşağıdaki ayet bilim adamlarından 1400 yıl önce açıklamıştır:
 
“Göğü kendi ellerimizle biz kurduk ve biz (onu) elbette genişleticiyiz.” Zariyat suresi 47
 
Güneş sisteminin kaybolan iki gezegeni evrenin genişlemesinden doğan sebep ile en dış yörüngede olduğu için, Güneşin çekim gücü zayıflamış, ve Maya takvimini başlatan, Nakur döngüsü sırasında, Güneşin yörüngesinden kurtulup parçalanmıştır. “İçinde yörüngeleri olan göğe andolsun ki” Ayetinin bildirdiği gibi, Güneş Sisteminin uydularının birer yörüngesinin olduğunu biliyoruz. Güneş Sisteminin de galaksimiz içerisinde bir yörüngesi vardır. Ancak Güneş Sisteminin yörüngesi galaksinin üst sınırından merkezine kadar bir yolu kapsamaz. Güneş sisteminin Samanyolu galaksisinin merkezindeki karadelik etrafındaki bir turu daha kısadır ("Zülkarneyn ve 2012 Sırrı" makalemize bakınız http://caferiskenderoglu.com.tr/makaleler/31-zulkarneyn-ve-2012-sirri ) Samanyolu’nda ki milyonlarca güneş sistemi ayrı ayrı yörüngelere sahiptir. Bu gezegenlerin parçalarından bir kısmı, dış yörüngelere yakın olan Satürnün halkalarını oluşturmuştur. Parçalanan bu iki gezegenin bir bölümü de, Uranüs ve Neptünün çekim alanlarına girerek bu gezegenlerin halkalarını oluşturmuştur. Parçaların bir kısmı, dış uzaya savrulan bu gezegenlerin bir kısmı da göktaşı olarak güneş sisteminde seyretmektedir.


Mayalar ve aynı süreçte yaşayan Sümerler, astronomide zamanımızdan çok ileri idiler. Evrenin sırlarını ve içindeki Karadeliklerin var olduğunu biliyorlardı. Günümüzde ise Karadeliklerin keşfi net olarak 1960 yılına rastlar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maya takviminin tam ortasında temsil edilen resim Karadeliği anlatmaktadır. Ağzı açık resme dikkat edin dilinin ucunda yuttuğu bir gezegeni göreceksiniz.

 

Sümerler ise o zamanlarda kaybolan 4 gezegenin karadelik tarafından yok edildiğini bir kabartma ile resmetmişlerdir. Resimde kara delik yılan şeklinde temsil edilmiş ve bu yılanın başı üç yıldızı yutmuş dördüncüyü de yutmak üzeredir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hayır! Yıldızların yerlerine yemin ederim ki,’ Vakıa 75
 

Allahu Teala boş yere yemin etmez. Yok olan yıldızların yerlerinde, Allahu Teala’nın muhteşem güçleri vardır. Bu muhteşem güçler sayesinde, güneş sistemleri ve içindeki hayat sahipleri yeni ve daha ileri çağlara girerler. Çünkü Yaratılış ve Ölüm döngüsü tekâmüldür, olgunlaşmadır. 14 milyar yıl önce yaratılan kâinatta zamana bakıldığında, 5000 yıl önce kaybolan yıldızlar için bu zaman daha dün gibidir. Yıldızların, diğer varlıkların İnsanların önümüzdeki kıyamette daha tekâmül etmiş halde yaratılacağına işarettir.


Bu Dünya üzerinde 114 Ademin sayısız nesli ve sayısız medeniyeti geldi geçti.


İslam dinine göre Peygamber sayısı 124 bin dir. Her biri 50 yıl arayla gelmiş olsa ve 50 şer yıl yaşamış olsa dünyada ilk medeniyetin zamanı 12 milyon 400 bin yıl geriye dayanır. Oysa dünyada insan nesli çok daha eski zamanlara varır. 114 Adem sürecinde 114 tufan oldu yüzlerce medeniyet kuruldu. Bu medeniyetler azgınlaşınca yok edildi yerlerine yeni medeniyetler geldi. O sebeple geçmiş medeniyetlerde birbirine benzeyen tufan hikayeleri vardır. Gılgamış destanı da bunlardan biridir.


“Aranızda ölümü takdir eden biziz. Ve biz, önüne geçilebileceklerden değiliz.
Böylece sizin yerinize benzerlerinizi getirelim ve sizi bilmediğiniz bir âlemde tekrar var edelim diye” Vakıa suresi 60-61


Kıyametten önce Güneş, o kadar büyüyecek ki bir kızıl dev olup kendisinden uzaklaşan uydularını da içine alarak, dev bir Karadelik tarafından yutulacaktır. Güneş sistemimizin ve kainatın kıyametinden önceki sonu bu şekilde olacaktır.

 

 

En doğrusunu Allah (c.c.) bilir.
Kur'an ile bilim aynı manadadır. Çünkü Kur'an Ayetleri Alimler Alimi olan ve sonsuz ilmi yaratan Allahu Teala’nın sözleridir.


Cafer İSKENDEROĞLU